Sommige van mijn cliënten vertellen me tijdens het intakegesprek dat ze niet terug willen kijken naar hun verleden, dat ze gewoon de deur naar het verleden willen sluiten en nooit meer achterom willen kijken. “Ik wil gewoon verder”, zeggen ze dan.

Het valt niet te ontkennen dat het onderzoeken van het verleden soms pijnlijk kan zijn. De problemen die we naar een therapeut brengen, kunnen diep geworteld zijn in ons verleden. Als we ‘gewoon’ de deur naar het verleden sluiten, ontkennen we wellicht dat het lijden van toen, ons vandaag de dag hindert en dat we het ook nog meedragen naar de toekomst.

Ik help mijn cliënten om vanuit een gefundeerd ‘hier en nu’ naar het verleden te kijken, zodat ze er met een nieuwe lens en een frisse blik op kunnen terugblikken. Een gezonde manier van reflecteren op het verleden stelt hen in staat om op een nieuwe manier door het heden én de toekomst te navigeren.

Persoonlijk vond/vind ik het niet eng om naar mijn verleden te kijken. Mijn littekens herinneren me eraan dat ik mijn diepste wonden heb overleefd en ze herinneren me eraan dat de schade die het leven me heeft toegebracht, me op veel manieren sterker en veerkrachtiger heeft gemaakt.

Mijn gereedschapsriem is goed gevuld met allerlei tools dus voel je vrij om contact met me op te nemen als je merkt dat jouw verleden je in de weg staat om te doen wat je wil doen en om te Zijn wie je bent.