Soms …..
Soms heb je even de behoefte aan een luisterend oor. Soms wil je even de zaken weer helder krijgen. Soms wil je even voelen hoe het is om erkenning te krijgen voor het ‘gedoe’ (…). Soms ben je zo klaar met je angsten. Soms wil je gewoon (weer) gelukkig zijn.
Meestal …..
Meestal merk je te laat dat je weer in dezelfde valkuil bent gestapt. Meestal kom je dan in zo’n neerwaarste spiraal van gedachtes en gevoelens terecht. Meestal weet je diep van binnen wel hoe het zit maar krijg jet het niet voor elkaar om het een en ander te veranderen.
Weet dan dat ellenlange therapie echt niet altijd nodig is. In gemiddeld 5 sessies voel je meer kracht, balans, energie en rust. Want we gaan sámen sparren op basis van gelijkwaardigheid waarbij ik me afstem op jouw belevingswereld zodat ik je handvatten aan kan reiken en je de spiegel voor kan houden. Je leert ervaren wat jouw unieke gedachten en gevoelens zijn, zodat je meer in contact komt met jezelf en beter leert omgaan met moeilijke situaties in het leven. Het doel van therapie is daarom niet zozeer het oplossen van een bepaald probleem, maar meer je inzicht helpen krijgen op de belemmeringen die ervoor zorgen dat je momenteel nog niet een bevredigende oplossing hebt gevonden. Tijdens onze gesprekken zal de aandacht meestal gericht zijn op het heden en de toekomst. Toch schroom ik niet om teruggrijpen naar het verleden wanneer het verleden nog ‘te’ voelbaar aanwezig is in het hier en nu. Vaak zijn er dan iets meer sessies nodig.
Soms en meestal bij mij …
… Soms zit ik te tobben en te piekeren. Soms stap ik in hetzelfde patroon, in dezelfde valkuil. Soms ‘parkeer ik mijn probleem’ en ga ik weer over tot de orde van de dag. Masker op en hoppa tot ik dezelfde levensles weer voorgeschoteld krijg. Soms vraag ik dan advies aan anderen. Meestal spreek ik dan ‘toevallig’ (ik geloof dat het me toevalt) mijn vriendin-collega Mechi en krijg ik goede feedback. Meestal reageer ik dan in eerste instantie met het rechtvaardigen van mijn gedachten/gedrag. Tja, ik kan de dingen nou eenmaal keurig rondpraten voor mezelf. Meestal laat zij mij daar niet mee wegkomen, houdt ze me een nog grotere spiegel voor en krijg ik stévige feedback. Meestal laat daarna ik het gesprek dan zakken, verandert er iets in mij en kom ik in beweging, in de juiste richting… En ja: ik werk als therapeut en daarnaast ben ik ook gewoon Karin. Heb ik ook gewoon mijn ‘gedoe’ net als jij en heb ik ook gesprekken nodig om weer op de rit te komen. Ik kan mezelf immers niet de spiegel voorhouden want ik kijk er al in 🙂 …
Herken jij jezelf in dit soms en meestal en/of heb je hulp nodig bij en ander vraagstuk? Zet dan de eerste stap en neem contact met mij op of PLAN HIER JE AFSPRAAK
Het gedicht “Ik loop door een straat” raakte me, het voelde, alsof het speciaal voor mij geschreven is. Het gaat over menselijke patronen en bewustwording.
Ik loop door een straat
Ik loop door een straat.
Er is een diep gat in het trottoir.
Ik val erin.
Ik ben verloren…ik ben radeloos.
Het is mijn schuld niet.
Het duurt eeuwig om een uitweg te vinden.
Ik loop door dezelfde straat.
Er is een diep gat in het trottoir.
Ik doe alsof ik het niet zie.
Ik val er weer in.
Ik kan niet geloven dat ik op dezelfde plek ben.
Maar het is mijn schuld niet.
Het duurt nog lang voordat ik eruit ben.
Ik loop door dezelfde straat.
Er is een diep gat in het trottoir.
Ik zie dat het er is.
Ik val er weer in…het is een gewoonte. Mijn ogen zijn open.
Ik weet waar ik ben.
Het is mijn schuld.
Ik kom er direct uit.
Ik loop door dezelfde straat.
Er is een diep gat in het trottoir.
Ik loop eromheen.
Ik loop door een andere straat.
Uit het Tibetaanse boek van leven en sterven
Sogyal Rinpoche.
