Door Karin Fens van Gaal 

Dit is een model waarbij de hulpverlener (coach, counselor, therapeut etc.) de vragen stelt en de hulpvrager (coachee, cliënt)  de antwoorden geeft.  Het is een gesloten gespreksvorm. De hulpverlener luistert naar de hulpvrager, stelt vervolgens de diagnose (‘dit is je probleem’) en levert het recept om het probleem op te lossen, meestal in de vorm van wijze raad/goed advies. 

het aanreiken van puzzelstukjes!

Met dit model wordt alleen succes geboekt indien men als hulpverlener zeker weet dat alle deskundigheid en kennis in huis is en als  de hulpvrager zonder meer bereid is de boodschap te accepteren of daartoe veroordeeld is. De hulpverlener bepaalt dus in sterke mate de inhoud en het verloop van het gesprek. Vandaar dat men ook wel spreekt over het ‘directieve model’.

Deze vaak goed bedoelde manier van tips en advies is de meest voorkomende manier van ‘helpen’ in het dagelijks leven. Als je met vrienden bij elkaar zit en aan het kletsen bent krijg je heel vaak puzzelstukjes aangereikt. En ze passen eigenlijk nooit! De puzzelstukjes komen immers voort uit de visie en het referentiekader van de ander waarbij meestal geen of weinig rekening wordt gehouden met jouw de waarden en normen. En als je zegt dat de puzzelstukjes niet passen, krijg je gewoon een nieuwe. En als ze geen van allen passen, ja….dan moet je het zelf maar uitzoeken. Dan ben je eigenwijs 🙂

Een professional die een ander gespreksmodel kiest dan het diagnose-recept model kan jou waarschijnlijk wél goed helpen en wellicht ben ik dat. Dus voel je vrij om contact met me op te nemen, dan plannen we een gratis kennismakingsgesprek in en gaan we aan de slag.